Terug naar overzicht
De kortste weg is niet altijd de snelste weg
Martijn is manager van een ondersteunende dienst binnen een universiteit. Er moeten veranderingen worden doorgevoerd en op de een of andere manier krijgt hij deze klus maar niet geklaard. Verschillende teams moeten met elkaar gaan samenwerken, zodat ze elkaar kunnen ondersteunen bij uitval of ziektes. Hiertoe moeten ze meer uniform gaan werken. Hoe harder hij trekt en duwt, hoe harder er wordt teruggeduwd. Martijn zit er zichtbaar geagiteerd bij. Aan het getrommel met zijn vingers kan ik zien dat hij haast heeft.
Het is niet de eerste keer dat ik een ongeduldige manager voor mij heb. Ergens is het logisch. Een plan voor verandering is zo bedacht. Waarom moet het zo ingewikkeld zijn om het erdoor te krijgen? Daar zijn verschillende redenen voor. Mensen zijn gewoontedieren en het bespaart een hoop energie om te kunnen terugvallen op ingesleten routines. Als het dan ineens allemaal anders moet, voelt het een beetje alsof je je ingelopen pantoffels moet inruilen voor nieuwe schoenen die knellen en dus..., komt er weerstand.
Martijn heeft de weerstand in zijn team niet onderzocht. Hij heeft immers geen tijd voor ellenlange heisessies. Ze moeten vooruit.
In plaats van Martijn te vertellen dat hij dit beter wel kan doen, vertel ik hem een verhaal over een boer die schapen houdt. Op een dag is de wei waarin de schapen staan bijna kaalgevreten. De boer besluit om zijn schapen naar een andere wei te brengen. Hij begint ze de goede kant op te duwen want het is tijd voor actie. De schapen vinden al die drukte en commando’s maar niks en beginnen door elkaar heen te rennen. Na een hele middag rennen hangt de boer uitgeput op een bankje terwijl de rust weer terugkeert in de groep. De boer besluit om een andere tactiek te proberen. “Beste schapen, vertel mij nu eens waarom jullie niet naar die andere wei willen?”. De schapen kijken verwonderd op van deze plotselinge belangstelling. “Nou”, zegt een van de schapen: “we hebben hier een hele fijne omheining waardoor we ons wat veiliger voelen voor wolven”. Dan zegt een ander schaap: “en we hebben hier een hele grote boom die ons schaduw geeft als het warm is, en beschutting tegen de regen”. Langzaam begint het de boer te dagen. “Als ik nu zorg dat die andere wei een omheining krijgt en een flink afdak waar je onder kunt schuilen voor de zon of de regen, willen jullie dan wel naar die andere wei?” Hierop zegt één nieuwsgierig schaap: “ja hoor, dat wil ik wel”. Toen er eenmaal een schaap over de dam kwam, volgden er natuurlijk meer.
“Hmm”, zegt Martijn. “Bedoel je te zeggen dat ik meer tijd moet nemen voor deze verandering en de teams moet vragen waar hun weerstand zit?”. Ik opper dat hij deze strategie in elk geval zou kunnen uitproberen. Het trekken en duwen heeft immers niet gewerkt. Leiderschap gaat niet alleen over het behalen van resultaten. Een groot deel van de tijd is een leider kwijt aan het beïnvloeden van processen, het dealen met weerstand en het politieke spel. Ook dat is werk. Na een tijdje te hebben gefilosofeerd over leiderschap komt Martijn tot een belangrijke conclusie: de kortste weg naar resultaat is niet altijd de snelste weg.
Aletta Wubben
Coach, trainer en eigenaar van Aletta Wubben Mens- en organisatieontwikkeling
Lees verder 